چالش فمینیسم با عدالت جنسیتی

نخستین موج فمینیسم در اواخر قرن نوزده با ویژگی تلاش برای کسب حقوق مساوی به ویژه حق رأی پدید آمد. فمینیسم لیبرالی در این مرحله با استدلال بر اشتراک ماهیت انسانی یا «جوهره مشترک انسانی » یا برتری ارزشهای زنانه و با صرف نظر از تفاوتهای جنسیتی، به دنبال برابری منزلت و نقش زن در مقابل مرد، بود. حوزه فعالیت موج دوم به عرصه های مختلف خانواده، کار و نظریه پردازی در حوزه علوم انسانی تعمیم یافت. موج سوم هم بیشتر از دیدگاه پست مدرن، تحولات نظام سرمایه داری و رویکرد افراطی موج دوم متأثر است. در این سه موج عدالت جنسیتی جایگاهی ندارد و با تکثرگرائی نمی توان مبنائی برای عدالت ترسیم نمود. در این نوشتار ضمن نقد و بررسی نظریه تساوی به تبیین دیدگاه اسلامی و شاخصه های عدالت جنسیتی پرداخته و معلوم می شود در اسلام درحالیکه تفاوت ها نادیده گرفته نشده، تبعض هم تجویز نمی شود.